തിരക്കേറിയ ജീവിതത്തില് ഇന്ന് കുട്ടികളെ പോലും ശ്രദ്ധിക്കാന് സമയമില്ലാതെ ഇരിക്കുകയാണ് മാതാപിതാക്കള്ക്ക്. എന്നാല് ഈ ശ്രദ്ധക്കുറവ് കുട്ടികളുടെ മാനസിക-ശാരീരിക വളര്ച്ചയെയും ബാധിക്കാറുണ്ട്. കുട്ടികളുടെ കാര്യത്തില് മാതാപിതാക്കള് ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യങ്ങള് എന്തൊക്കെയാണെന്ന് നോക്കാം…
കുട്ടിയോടൊപ്പം സമയം ചെലവഴിക്കുക – എത്ര വലിയ തിരക്കാമെങ്കിലും അച്ഛനമ്മമാര് കുട്ടികള്ക്കൊപ്പം അല്പസമയം ചെലവഴിക്കണം. അവരോടൊപ്പം കളിക്കുകയും മറ്റും ചെയ്ത് പരസ്പരം ഇടപഴകുന്നതിനുള്ള സാഹചര്യം ഒരുക്കണം. ഇവിടെ കുട്ടിയുടെ ഇഷ്ടത്തിനു വേണം പ്രാമുഖ്യം നല്കാന്. ഈ ഇഷ്ടത്തെ കുട്ടിക്കു പ്രയോജനകരമായ രീതിയില് മാറ്റിയെടുക്കുകയും വേണം.
കുട്ടിയെ സ്നേഹിക്കുക – കുട്ടികളെ സ്നേഹിക്കാന് മാതാപിതാക്കള്ക്കു കഴിയണം. ശരിയായി സ്നേഹിക്കപ്പെടുന്നതിലൂടെ മറ്റുള്ളവരെ സ്നേഹിക്കാനും അവര് പഠിക്കും. ഇതു കുട്ടികളുടെ ആത്മവിശ്വാസം വര്ധിപ്പിക്കും. മാതാപിതാക്കളുടെ മാനസിക നില കുട്ടികളോടുള്ള സ്നേഹത്തെ ബാധിക്കരുത്. സ്നേഹം കുട്ടിക്കു ബോധ്യപ്പെടുന്നതും സ്ഥിരം സ്വഭാവമുള്ളതുമാകണം. സ്നേഹം മനസിലിരുന്നാല് മതി, പ്രകടിപ്പിച്ചാല് കുട്ടികള് വഷളാകും എന്ന പഴഞ്ചന് ചിന്താശൈലികള് ഏറെ ദോഷം ചെയ്യും.
മാതാപിതാക്കള് പരസ്പരം സ്നേഹിക്കുക – വിജയകരമായ ദാമ്പത്യജീവിതം നയിക്കുന്ന ഭാര്യാഭര്ത്താക്കന്മാര്ക്കെ നല്ല മാതാപിതാക്കളാകാന് കഴിയൂ. ഇവര് പുലര്ത്തുന്ന പരസ്പരസ്നേഹം, ബഹുമാനം, വിശ്വാസ്യത എന്നിവ കുടുംബത്തിനു സുരക്ഷിതത്വബോധം ഉണ്ടാക്കുന്നു. കുട്ടിയോടു മാത്രം സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിച്ചാല് പോര. അച്ഛനമ്മമാര് തമ്മിലുള്ള സ്നേഹവും സൗഹാര്ദവും പരസ്പര ബഹുമാനവും കുട്ടിയേക്കൂടി ബോധ്യപ്പെടുത്തുകയും വേണം. ഇതു കുട്ടികളേയും ആഹ്ലാദഭരിതരാക്കും എന്നു മാത്രമല്ല, അച്ഛനും അമ്മയും എത്രത്തോളം സ്നേഹിക്കുന്നുവെന്ന് അവര്ക്ക് അറിയാനാകുകയും ചെയ്യും.
കുടുംബത്തില് എല്ലാവരും പരസ്പരം ബഹുമാനിക്കുക – കുടുംബത്തില് എല്ലാവരും പരസ്പര ബഹുമാനത്തോടെ വേണം പെരുമാറാന്. മാതാപിതാക്കള് തമ്മിലും കുട്ടികളോടും ബഹുമാനം പുലര്ത്തുന്നത് അവരില് ആത്മവിശ്വാസം വര്ധിപ്പിക്കും. കുട്ടികളോട് നന്ദിപ്രകടിപ്പിക്കുന്നതിലും ആവശ്യമെങ്കില് ക്ഷമാപണം നടത്തുന്നതിലും നാണക്കേടു വിചാരിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല. കുട്ടികളോടുള്ള വാഗ്ദാനങ്ങള് പാലിക്കാന് ശ്രമിക്കണം. അല്ലെങ്കില് എന്തുകൊണ്ട് അതിനു കഴിഞ്ഞില്ല എന്നു വിശദീകരിക്കാന് സാധിക്കണം.
ക്രിയാത്മക പരിശീലനം – കുട്ടികളെ സ്നേഹിക്കുന്നതുപോലെ തന്നെ പ്രധാനമാണ് അവരില് ചിട്ടയും ശീലങ്ങളും രൂപപ്പെടുത്തിയെടുക്കുന്നതും. വ്യക്തവും സ്ഥിരസ്വഭാവമുള്ളതുമായ നിര്ദേശങ്ങള് വേണം കുട്ടികള്ക്കു നല്കാന്. ശിക്ഷണം സംബന്ധിച്ച് എന്തെങ്കിലും അഭിപ്രായവ്യത്യാസമുണ്ടെങ്കില് കുട്ടിയുടെ അഭാവത്തില് അതു ചര്ച്ചചെയ്തു പരിഹരിക്കണം. കുട്ടിക്കു പറയാനുള്ളതു കേട്ടുമനസിലാക്കിയ ശേഷം കാര്യകാരണ സഹിതം നിര്ദേശം നല്കുകയാണു വേണ്ടത്. ശാസ്ത്രീയമായി വേണം കുട്ടികളെ ശിക്ഷിക്കാന്. ചെയ്ത തെറ്റിനു കുട്ടിയേക്കൊണ്ട് ക്ഷമ പറയിക്കുക, നല്കിവരുന്ന സമ്മാനങ്ങളും വാഗ്ദാനങ്ങളും താല്ക്കാലികമായി പിന്വലിക്കുക തുടങ്ങിയ ശാസ്ത്രീയ ശിക്ഷാരീതികള് അവലംബിക്കാം. ഇതു കുട്ടിക്കു കൂടി ബോധ്യപ്പെടുത്തിക്കൊടുക്കുകയും വേണം. ക്രൂരമായ ശിക്ഷാരീതികള് കര്ശനമായും ഒഴിവാക്കണം