കോഴിക്കോട്: ഇടതടവില്ലാത്ത തിരക്ക്, വേഗതയേറിയ വാഹനങ്ങളുടെ ഇരമ്പുന്ന ശബ്ദങ്ങള്‍, നിയോണ്‍-ലൈറ്റ് ലാബിരിന്തിന്റെ കണ്ണു മഞ്ചിക്കുന്ന വെളിച്ചങ്ങള്‍, തിങ്ങിനിറഞ്ഞ തെരുവുകള്‍, നിര്‍ത്താതെയുള്ള മുഴക്കം. തിരക്കേറിയ നഗരജീവിതമാണ് പലര്‍ക്കും അസ്തിത്വത്തെ നിര്‍വചിക്കുന്നത്. എന്നാല്‍ ചിലരാകട്ടെ ശാന്തിയിലേക്കും ശാന്തതയിലേക്കുമുള്ള വിളികള്‍ക്ക് പിന്നാലെ പോകും.
കരിപ്പൂരിലെ ഒരു വ്യവസായിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, പ്രശാന്തമായ ഒരു ഹരിതഭൂമി പുനര്‍നിര്‍മ്മിക്കുക എന്ന ഈ മോഹത്തിന് ഒരു ചിരകാല സ്വപ്നത്തിന്റെ രൂപമായിരുന്നു. നഗരദുരിതത്തില്‍ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാനുള്ള ആഗ്രഹമായി തുടങ്ങിയത് ഒരു പതിറ്റാണ്ട് നീണ്ട ദൗത്യമായി മാറി. ഇതിനെ ഒരു ഭ്രാന്തന്റെ സ്വപ്നം എന്ന് വിളിച്ചാലും പി എ മുസ്തഫയ്ക്ക് പ്രശ്‌നമില്ല.
സമൃദ്ധമായ, പ്രകൃതിയെ കൊള്ളയടിക്കാത്ത ഒരു തുണ്ട് ഭൂമി തേടി പത്ത് വര്‍ഷത്തോളമാണ് അദ്ദേഹം തിരഞ്ഞത്. നഗരം മുതല്‍ ഏറ്റവും വിദൂര ഗ്രാമങ്ങളിലേക്ക് പോലും മോഹം കടന്നുകയറി. ഒടുവില്‍ 2016ല്‍ കരിപ്പൂരിലെ ലാറ്ററൈറ്റ് ഖനന ഭൂമിയില്‍ മുസ്തഫ വീണു. അതിന്റെ നഗ്‌നതയില്‍ നിന്ന് വ്യതിചലിക്കാതെ, അതിനെ ഒരു മരുപ്പച്ചയാക്കി വിഭാവനം ചെയ്ത അദ്ദേഹം ഒടുവില്‍ ലക്ഷ്യം നേടി. അവിടെ ഒരു ‘ഗ്രീനറ’ സൃഷ്ടിച്ചെടുക്കാന്‍ അദ്ദേഹത്തിന് സാധിച്ചു. ദുര്‍ഘടമായ അനേകം പ്രതിസന്ധികളെ മറികടക്കേണ്ടി വന്നു.
ഭൂമിയുടെ ഘടനയും വിഭവങ്ങളും പഠിക്കാന്‍ ഒരു വര്‍ഷമെടുത്തെന്ന് അദ്ദേഹം പറയുന്നു. എഞ്ചിനീയര്‍മാര്‍ ഒരു കുളം നിര്‍മ്മിക്കുന്നതിന് ചെലവേറിയ നിര്‍മ്മാണ രീതികള്‍ നിര്‍ദ്ദേശിച്ചു, പക്ഷേ എനിക്ക് എന്റെ ദൃഢനിശ്ചയവും പ്രതീക്ഷയും മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.
അടുത്ത വര്‍ഷം തന്നെ പ്രാദേശിക മേസണ്‍മാരുടെ സഹായത്തോടെ അവിടെ ആദ്യത്തെ കുളം നിര്‍മ്മിച്ചു. ”ആ മഴക്കാലത്ത് കുളം നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞു. മരുപ്പച്ച സൃഷ്ടിക്കുന്നതിനുള്ള ശരിയായ പാതയിലാണ് ഞാന്‍ എന്നതിന്റെ ആദ്യ സൂചനയായിരുന്നു അത്, ”അദ്ദേഹം പറയുന്നു. കാലക്രമേണ, വ്യത്യസ്ത വലുപ്പത്തിലുള്ള ഏഴ് ജലാശയങ്ങള്‍ കൂടി അദ്ദേഹം കൂട്ടിച്ചേര്‍ത്തു, ഏഴ് ഏക്കര്‍ പ്ലോട്ടിന് ക്രമേണ ജീവന്‍ വെച്ചു തുടങ്ങി. അടുത്ത അഞ്ച് വര്‍ഷത്തിനുള്ളില്‍ മുസ്തഫ ആയിരക്കണക്കിന് മരങ്ങളും ഉഷ്ണമേഖലാ ചെടികള്‍ അവിടെ നട്ടുപിടിപ്പിച്ചു. അവയെ പിന്നീട് സ്വന്തം മക്കളെപ്പോലെ സ്‌നേഹിച്ചു പരിപാലിച്ചു.
ഇന്ന് ഗ്രീനാര ഒരു പാരിസ്ഥിതിക സങ്കേതമാണ്. 2,000-ത്തിലധികം മരങ്ങള്‍, എട്ട് ഒഴുകുന്ന ജലാശയങ്ങള്‍, തഴച്ചുവളരുന്ന മുളങ്കാടുകള്‍, മിയാവാക്കി വനം എന്നിവ ഇവിടെയുണ്ട്. ഫലവൃക്ഷങ്ങള്‍, ഉഷ്ണമേഖലാ മഴക്കാടുകള്‍, അലങ്കാര സസ്യങ്ങള്‍, ഔഷധ സസ്യങ്ങള്‍ എന്നിവ ഭൂപ്രകൃതിയില്‍ നിറഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്നു, ഇത് പറുദീസയുടെ ഒരു ഭാഗം സൃഷ്ടിക്കുന്നു.
ഇപ്പോള്‍ 54 വയസ്സുള്ള മുസ്തഫ അഭിമാനത്തോടെ തന്റെ യാത്രയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നു. ”ഞാന്‍ മൂന്ന് പതിറ്റാണ്ടായി ഒരു ബിസിനസുകാരനാണ്, പക്ഷേ ഇവിടെ എനിക്ക് അനുഭവപ്പെടുന്ന സന്തോഷവുമായി താരതമ്യം ചെയ്യാനാവില്ല. ഗ്രീനാര ഒരു വാണിജ്യ ഇടമോ കുടുംബ വിശ്രമ കേന്ദ്രമോ അല്ല – ഇത് എന്റെ മനസ്സമാധാനത്തിനായി ഞാന്‍ നിര്‍മ്മിച്ച ഒരു സങ്കേതമാണ്.”
ഗ്രീനാര ഒരു സ്വകാര്യ റിട്രീറ്റായി വികസിപ്പിച്ചെങ്കിലും, കര്‍ശനമായ വ്യവസ്ഥകളില്‍ അത് പൊതുജനങ്ങള്‍ക്കായി തുറന്നിരിക്കുന്നു. ‘ഇതൊരു വാണിജ്യ സംരംഭമല്ല,’ മുസ്തഫ തറപ്പിച്ചു പറയുന്നു. ”പ്രകൃതിയെക്കുറിച്ച് ആത്മാര്‍ത്ഥമായി കരുതുന്ന ആളുകളുമായി ഞങ്ങള്‍ ഈ ഇടം പങ്കിടുന്നു. ഞങ്ങള്‍ വര്‍ക്ക്‌ഷോപ്പുകളും നടത്തുന്നു. ഭാര്യ ഷബ്ജയും മകള്‍ ഹനീനയും ഇപ്പോള്‍ ഗ്രീനാരയുടെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളില്‍ സജീവമാണ്.” അദ്ദേഹം ന്യൂ ഇന്ത്യാ എക്‌സ്പ്രസിന് നല്‍കിയ അഭിമുഖത്തില്‍ വ്യക്തമാക്കുന്നു.
